Ben bir yurt öğrencisiyim; hissettiklerim günü gününü hatta saniyesi saniyesini tutmaz. Neden mi? Çünkü yurtta bir dakika sonra ne ile karşılaşacağınız hiç belli olmaz. Bir bakmışsınız tam ders çalışacakken matrak bir muhabbet patlak vermiş bir bakmışsınız biri sifonu çekmeden ortamı terk etmiş. Ne kadar mutlu veya ne kadar mutsuz olsam da nereye gidersem gideyim beni hiç terk etmeyen bir his vardır: aidiyet duygusu. Kendimi bu şehre ait hissetmiyorum çünkü akşam beni karşılayacak ve yüz ifademden benim iyi ya da kötü olduğumu anlayacak biri yok. Kendimi bu şehre ait hissetmiyorum çünkü derdimle dertlenecek, gerçekten ben kötü olduğum için üzülecek biri yok. Kendimi bu şehre ait hissetmiyorum çünkü akşam yemekte bir araya geldiğimizde gününün nasıl geçtiğini merak edip anlatmasını isteyeceğim insanlar yok.
Buradan konuyu şuraya bağlamak istiyorum: Neden ve neler yazacağım?
1) Beğendiğim konular hakkında film olur,kitap olur veya bakarsınız bir fikir olur
2) Yazacağım çünkü bazen konuşacak bazen de saçmalayacak kimse bulamıyorum
3) Bilgi paylaştıkça çoğalır.
0 yorum :
Yorum Gönder